1Start

Zo’n 10.000 jaar terug liep de laatste IJstijd ten einde. Oud-Beijerland was toen nog een klei- en veengebied. Toen woonden er al mensen. Ze legden dijken en terpjes aan in de elfde en twaalfde eeuw. Tussen 1300 en 1450 veranderde het gebied. Door stormvloeden kwam het land onder water te staan en werd het een waddengebied. De bewoners trokken weg. De dijkjes en terpjes raakten bedekt met klei en zand. Het zand in het gebied zette zich steeds meer af. Zo ontstond een hoog gelegen zandplaat. In deze tijd werd het gebied voor het eerst vermeld. In 1480 kreeg Cornelis van Dorp het erfelijk bezit van het gebied om het te gaan bedijken. In 1491 werd Jan van Egmond de nieuwe eigenaar. Zijn kleinzoon Lamoraal, die het land in 1554 in bezit kreeg , ging in 1555 aan de slag met bedijken. Twee jaar later waren de dijken klaar. Hij noemt het gebied Beijerland, naar zijn echtgenote Sabina van Beijeren. Op 23 oktober 1559 kreeg Lamoraal van Egmond ook de ‘hoge heerlijkheid’ van het gebied’. Daarom hanteren we die dag als de officiële stichting van Oud-Beijerland!